HEKİM BEY - GURDJIEFF - HEIBERG BAĞINTISI

Daha önce sözünü ettiğimiz gibi, yazarımız Aiberg, “Gurdjieff’’in, Bağdadi’nin ikinci kuşak öğrencilerinden olduğunu ve Hekim Bey’den aldığı Tezkire metinlerini, İstanbul’da çoğaltarak Axel Heiberg’e verdiğini” açıklamıştır. 1872 doğumlu Gurdjieff ile 1875 doğumlu Axel Heiberg aşağı yukarı aynı yaşlardadırlar. Gurdjieff’in, Hekim Bey’i, bir kitabında (K71, D64) ayrıntılı olarak anlattığını, onunla birlikte yaptığı gezileri ve yakın arkadaşlığını kaleme aldığını daha önce belirtmiştik. Bu kitap (Meetings with Remarkable Men), bir “Hekim Bey - Gurdjieff” bağıntısı olduğunu gösteren gerçek bir kanıt. Gurdjieff ile yakın arkadaş olan Hekim Bey’in de onunla aşağı yukarı aynı yaşlarda olması gerekir. Dolayısıyla, her üçünün yaş durumu dikkate alınırsa, Tezkire metinlerinin Gurdjieff tarafından Axel Heiberg’e verilmesi olayının, XX. yüzyılın hemen başlarında olması gerektiği ortaya çıkar. Bu durumu, Halep-Şam-Bağdat-Hicaz demiryolunun yapım tarihleri de doğrulamaktadır. Söz konusu demiryolunun yapımına 1901 yılında başlanmış, yapımı yedi yıl sürmüş ve 1908 yılında tamamlanmıştır (Meydan Larousse Ansiklopedisi. c.3, s.510). Axel Heiberg’in, Şam’a, Halep-Şam demiryolunun yapımı sırasında, demiryolu inşaatında çalışmak üzere gelmiş olduğunu biliyoruz. Dolayısıyla, Heiberg’in, İstanbul’da, Tezkire metinlerini Gurdjieff’den teslim aldığı tarihin de, en erken 1901 veya bunu takip eden yıllarda olması gerekir. Eğer Heiberg’in Şam’a 1901 yılında geldiğini ve Tezkire metinlerinin kendisine yaklaşık üç yıl sonra, yani 1904 yılında verildiğini kabul edersek, bu tarihte Heiberg 29, Gurdjieff 31 yaşındadır. 

Diğer taraftan, Bağdadi tarafından, Mısır’da, Hekim Bey’e teslim edilen Tezkire metinlerinin, “dede” Hekim Bey’den “torun” Hekim Bey’e intikal ettiğini biliyoruz. Metinler, belki de, “torun” Hekim Bey’e intikal edinceye kadar hiç bir şekilde açıklanmadı. Yakın arkadaşı Hekim Bey’den metinleri alan Gurdjieff, bu metinleri çoğaltarak, İstanbul’da Axel Heiberg’e verinceye kadar, belki de hiç kimse Tezkire metinlerinin ne olduğunu bilmiyordu.

Bu tabloya, daha önce sözünü ettiğimiz Georg Cantor (1845-1918) de uymaktadır. Demiryolu yapımı sonrasında Şam’a gelen ve orada diğer Alman, Iskandinav ve Flaman mühendislerle, Bağdadi’nin celselerine katılan Cantor, bu tarihlerde 50’li yaşlardadır. Ancak, ölüm tarihi 1866olan Riemann’ı bu tabloya dahil edemiyoruz. Zira, bizim vardığımız kanıya göre, Riemann’ın ölüm tarihinde, Zig-Zag Grubu henüz oluşmamıştı. 

Heiberg, Gurdjiefff, Hekim Bey, Cantor ve diğer sekiz mühendisi aynı zaman kesidi içersinde görebiliyoruz. Ancak, Bağdadi’nin 1827 yılında ölmüş olması, bu zaman kesidinin “dışında” kalıyor. Zira, bu saydıklarımızın hiç biri, 1827 yılında henüz doğmamışlardı. O tarihte, Şam’da veya çevresinde bir demiryolu yapımı olmadığı gibi,  yapılması bile düşünülmüyordu.  Bu durumda tek bir olasılık kalıyor: Bağdadi’nin “zaman gezmenliği”. Bağdadi’nin bu kişilerle olan teması, yani bu kişilerin Bağdadi’nin öğrencisi olabilmeleri, ancak Bağdadi’nin zaman gezmenliği ile açıklanabilir.

Eldeki bilgilerle, ancak bu kadarını yazabiliyoruz. Aiberg’in eserlerinin devamı yayınlanmış olsaydı, belki de bu ve bunun gibi konulara daha ayrıntılı açıklamalar getirilebilirdi.